PRA-PRCD bij de Toller

PRA is een erfelijke aandoening die de photoreceptorcellen (de zogenaamde staafjes en kegeltjes) in het netvlies van een hond aantast. Tot nu toe is er bij de tollers een vorm van PRA bekend: prcd (progressive rod cone degenaration), zowel de staafjes als de kegeltje zijn bij de aandoening betrokken. PRA is een erfelijke aandoening bij Nova Scotia Duck Tolling Retrievers. Het is een recessieve aandoening, dit houdt in dat een hond drager kan zijn van het gen, zonder zelf ooit klachten te hebben.

Symptomen
PRA treed aan beide ogen tegelijk op. Eerst gaat de hond slechter in het donker zien en uiteindelijk zal het dier totaal blind gaan worden. De leeftijd waarop de klachten ontstaan en de snelheid waarmee de ernst van de klachten toeneemt is heel ras gebonden. Bij de Nova Scotia Duck Tolling Retriever is de gemiddelde leeftijd waarop de symptomen optreden vier tot zes jaar. Eerste instantie zal de dierenarts tijdens een netvliesonderzoek nog geen afwijkingen waarnemen, ondanks dat het zicht al verminderd kan zijn. Uiteindelijk zullen de bloedvaatjes in het netvlies minder worden en het netvlies meer gaan reflecteren.

Diagnose
Met behulp van een ophthalmoscoop kunnen netvlies verandering worden waargenomen, maar pas als er al langere tijd visusklachten zijn. Een electroretinogram kan (onder narcose) gemaakt worden, voordat er zichtbare netvliesafwijkingen zijn kan de diagnose hiermee al gesteld worden.
Er is nu ook een DNA-test beschikbaar. Hiervoor moet bloed worden afgenomen en naar een laboratorium gestuurd worden. Het grote voordeel is, dat nu al heel vroeg gekeken kan worden of een dier lijder of drager is. Dit is van groot belang om te beslissen of een dier wel of niet voor de fok kan worden ingezet.